Skatte uit my onthoukissie (Silwer 445 woorde)

Dit was ‘n sonnige Saterdag. ‘n Somersdag ideaal vir saamkuier en piekniek onder koeltebome. Reëlings is getref, kosmandjies vol versnapperings gepak, en die tyd vir ontmoeting by Wonderwaters se Waterpark afgespreek. Die ideale plek vir ons vroue om ‘n blaaskans te kry, bietjie op te vang oor wat in almal se lewens aangaan, en sommer net lekker te ontspan terwyl die manne ‘groot kinders’ toesig hou en saam met die kinders op die super tubes en in die swembaddens baljaar.
Sulke saamkuier-familietye sorg dat ons die familiebande stewig hou en gee niggies en nefies kans om mekaar beter te leer ken. In my onthoukissie is baie sulke aangename samekomste, maar een wat uitstaan en ek nooit sal vergeet nie, is juis hierdie spesifieke samekoms.
Soos dit maar gaan by sulke parke, waar volop water en pret is, is daar ‘n aanhoudende gegil en gejil van kinders wat hulself gate uit geniet, en so nou en dan hoor mens ‘n dieper ‘brul’ en skater deurkom vanaf die ‘groot kinders’.
Ons sien hulle net wanneer hulle kom pitstop vir verversings, iets om die dors te les en die energievlakke aan te vul. Die ‘groot kinders’ sorg gewoonlik vir so ietsie ekstra by hulle dorsles-sappies, wat die ‘brul’ mettertyd manhaftiger en waaghalsiger maak.
Met een so ‘n pitstopsessie, om behoorlik asem te skep en die honger te stil, waarsku manlief die kinders om liewer die grootste super tube te vermy. “Daar is iets skerp wat uitstaan op een plek en julle kan seermaak,” vermaan hy, “julle moet maar liewer net op die ander supter tubes ry.”
So gesels en kuier ons vroue rustig voort terwyl ons heerlik in die son verbruin. Hoor en sien vir lang tye geen kinders nie, en drink die vredige stilte sielsalig in. Toe ek vir ‘n slag omdraai om bietjie son van voor te kry, sien ek manlief haastig teen die grasbult opgestap kom. Die trek op sy gesig spreek boekdele. Almal sit regop en wag hom angstig in, bekommerd dat een van die kinders dalk iets oorgekom het.
Uitasem en bleek om die kiewe staan hy voor ons en sê vies/verleë: “Daardie skerp ding op die groot super tube het my swembroek gehaak,” en draai om sodat ons die skade kan bekyk.
En toe bars ons en die skare om ons uit van die lag! Dit lyk of ‘n haai hom beetgehad het. Waar lap agter was, hang nou net flenters en rafels. Al wat wys is twee wit vleeskussings met ‘n paar rooi skraapmerke op. Die trane het geloop soos ons skater en dubbelvou. Niks het darem seergekry in die proses nie, net manlief se ego.

©Driekie Grobler

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag