tsernobil

 

in my vliegtuig

skeer ek oor die chaos

die verwoeste landskap

van my vaderland

.

selfs op die hoogte

waarop die tuig vlieg

beskut ek myself teen

dodelike bestraling

.

strooi ek water

uit oor brandende

kernontploffende

spore van ‘n volk

.

in my groet

het ek vanoggend

afskeid geneem van

my vaderland

.

in die arms

van my moeder

sal geen kinders

ooit weer groei

.

die finaliteit

daarvan skroei

selfs die genetika

van wie nog kom

.

soos tsernobil

verwoesting saai

so kom alles hier

ook tot ‘n val

.

nooit sal ons

kinders weer vra

wat beteken hul dan

vir ons land suid afrika

.

Ó Tearlach.