Woord-konstellasie (my hemelsfeer fluister woorde).

Pastiche
(met apologie aan René Bohnen, Mensboom)

Gist’raand het uit my oë blink gebloei
skeurend oor ou verseëlde littekens gevloei
rou het my diamante rein gelê in vergete hoop
ontbloot voor hartseer my ontstoflike skat
versigtig omwandel melkweg my onthou
tot my verdonkerde aarde verwit tot pêrelsnoer
ek droom nou binne ver planete se wentelbane
wyl sterre prentjies skets in dorstige oersted sig
my hart vloei oor my lippe, skinkend in skitterstof
ek is ’n Kuipergordel waar ou drome nuut gebaar word
daar verrys silwer woorde in my hemelsfeer.

© Taai Bonthuys