Jongste aktiwiteit:

DIE SINMAKER VAN MY GISTERS

Ek dink die meeste van my “onthouinge” uit my kinderjare is gevorm uit dit wat my ma, ouma en ander familie my vertel en dit wat jy dink jy onthou wanneer jy deur die baba en kleuter foto’s kyk. Meskien is dit vir meeste mense ook so. Jou kleintyd stories bestaan uit ’n samestelling van oorvertellings en fotoalbums. Aan die akuraatheid van die oorvertellings kan jy niks doen nie, want elkeen ervaar dinge anders en mens hou dan bonop ook ingedagte dinge soos leuens en oordrywings, want party mense hou daarvan om stories oor te vertel soos dit hulle pas.

Foto’s is ’n ander ding. ’n Foto kan nie jok of oordryf nie. In my kinderjare is foto’s nog geneem met ’n mik en druk. Daar was nie ’n skermpie met ’n review button sodat jy die foto kan evalueer en oorneem tot jy tevrede is met die eindproduk nie. As die knoppie gedruk is, is die foto geneem. Daar was ook nie ’n ding soos photoshop en lightroom om donker kringe onder oë uit te wis of om vaal prentjies op te helder nie. Jy het die filmrolletjie by die apteek gaan ingee en gewag dat hulle jou foto’s uitdruk. Dan het jy die foto’s in die Fotofirst koevertjie huis toe geneem en in ’n album gaan sit. Tussendeur die dinge wat vir my gesê word om te onthou en die prentjies wat my wys wat om te onthou, is daar ook die dinge wat jy wel sélf onthou. Vir my is dit soos stukkies lig wat deur ‘n miswolk skyn. dit bring lewe aan die stories en prentjies, want ek weet ek was dáár. In my eie onthouinge het ek asem gehaal, gesien, gehoor en gevoél. Stories wat oor en oor vertel word, word later onbetroubaar, fotos van jare gelede verdof en verkrummel, maar my eie onthou deurstaan tyd en word deel van my vel, organe en siel. Dit is onlosmaaklik deel van my.

Met die albums uit my kinderjare, die oorvertellings van ander en my eie onthouinge, het ek die legkaart van my lewe aanmekaar begin sit. Soms pas ’n stuk nêrens in nie en ander kere sit daar lank ’n gat waarvoor jy ook nie die regte legkaartstuk kan vind nie. Ek het geleer om dan net geduldig te wees. Sit back and relax. Ek gee die odd pieces en oop gate vir Jesus – Hy wys op Sy tyd wat pas waar. As ek goed in gate druk net om gate toe te maak , maak die prentjie van my lewenslegkaart glad nie sin nie. Ek bou my legkaart saam met die Een wat my groter prentjie in Sy hande hou. Hy alleen, is die sinmaker van my gisters.




Ek is maar net 'n kaalvoetkind van Namakwaland, verslaaf aan die reuk van ink op papier en honger vir woorde wat siele versadig, of dit nou uit my pen kom of joune.

6 Kommentare

Maak 'n opvolg-bydrae

Up
Top Ranked Users

[joinup_core_top_members columns=”1″ space=”no” max_members=”3″ behavior=”columns” columns_responsive=”predefined”]

Activity Feed