Winterhitte
Hy weer die winterkoue uit ons handjies
wat in syne saggies fyn inlas
want hy’t ons lankal mos geleer
dat in ons vóél die hitte van die lewe pas.
So, hand-aan-hand, loop ons geselsend
deur die snerpend’ kou’ oor witgerypte gras
en Oupa praat die winter aan die brand
met stories toe hy self ’n kleinding was.
Ai, Oupa is so dankbaar bly
vir hierdie ryptrapsaamloop in die kou’
met handjies sag in eelte toegevou
en Ouma bid dié stukkie daagliks by:
“Dankie vir U Seun wat liefde in klein hartjies reën;
mag U, o Heer, ook so ons ieder met U liefde seën…”
8 Kommentare
-
-
Koekekranka
Ja, nes jy sê. En die kleingoed kruip mos nog dieper onder 'n mens se vel in as wat hulle ouers kon doen toe hulle klein was. Baie dankie Viooltjie vir jou inloer. Groete daar!
-
-
Palet
Pragtig!
-
Koekekranka
Baie dankie my mensie en geniet jou dag verder.
-
-
Anze
sielsagte woorde wat net uit n grootouer se hart kan kom... pragtig en vol deernis en liefde
-
Koekekranka
Baie dankie Anze.
-
-
Kiekies
Absoluut pragtige hartsgedig! So mooi die woord: ryptrapsaamloop! 'n Hele lewe kan daarin opgesluit le!
-
Koekekranka
Baie dankie Kiekies, jy is 'n ware skattebol!
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Viooltjie
So 'n pragtige, sagte gedig oor die liefde tussen oupas/oumas en kleinkinders. Geen vereistes word gestel nie ~ jy't net lief, en klaar :-)