Die gemeste kalkoen
Augustus 1620 het die Mayflower, ‘n 180-ton skip met 102 passasiers vanuit Engeland na Amerika vertrek. Weens onstuimige weer en sterk winde het hierdie skip aan die kus van Massachusetts (Cape Cod), anker gegooi, i.p.v. by die kus van Virginia waar ander kolonies reeds gevestig was. Die maande daarna was baie moeilik en byna helfte van die pelgrims is dood. Met lentetyd het die oorlewendes huise begin bou en graan aangeplant. Stadigaan het hulle met hul Wampanoag Indiaan-bure bevriend geraak en ruiltransaksies aangegaan.
Na die eerste oes in die herfs van 1621 het die pelgrims se goewerneur, William Bradford ‘n ‘Dag van Dankbaarheid’ afgekondig waartydens hulle hul dankbaarheid teenoor God sou uitdruk vir ‘n geseënde oes sowel as hul nuutgevonde Indiaanse vriende.
In 1817 het die Staat van New York hierdie dag as ‘n jaarlikse vakansiedag ingestel en eers in 1863 het President Abraham Lincoln die dag afgevaardig as ‘n Dag van Danksegging wat steeds in Kanada, Amerika, Nederland, Australië, Filippyne, sommige van die Karibiese Eilande en in Liberië gevier word. Soortgelyke feeste word in Duitsland, Japan, Engeland en Indië gevier.
Alhoewel dit ‘n historiese dag is met godsdienstige en kulturele oorsprong, word dit ook reeds lankal as ‘n sekulêre dag ervaar. Vir baie mense is hierdie geleentheid ‘n vier-dag-naweek wat bestaan uit voetbal, speletjies, familie byeenkomste en ‘n tafel wat kreun onder die kos. Die alombekende gestopte kalkoen, cranberries, kapokaartappels en ‘pumpkin pie’ word tradisioneel met hierdie geleentheid verbind. Dit word ook dikwels as die voorloper tot Kersfees gesien.
Die ware betekenis van hierdie dag is egter om as ‘n familie saam te kom, geskille eenkant te laat lê en in mekaar se vreugde en hartseer te deel. Daar word ook klem gelê op die deel van dankbaarheid vir die jaar se voorspoed sowel as vir dit waarop hulle in die volgende jaar hoop. Die fokus is op God en die verhouding tussen God en die mens. Dankbaarheid is ‘n houding wat die hart versterk en ‘n intieme verhouding met God onderstreep. Ongelukkig het die kommersialisering van hierdie dag die oorspronklike betekenis begin uitdoof en vir baie mense het dit bloot ‘n dag van groot partytjies en (vr)eet geword.
Die gebruik om aan God dankie te sê vir dit wat jy ontvang het, behoort nie net tot een dag in die jaar beperk te word nie!
Ano
Hier's ek weer, Hier's ek weer, Met my storie voor jou deur....
6 Kommentare
-
-
Ano
Dankie Martha <3
-
-
Anze
Pragtig, baie dankie vir jou bydrae tot die Oktober 2018 projek
-
Toom
Dagook Ano, daai ding met die gebed: Dis nie net ,bid OM iets' nie, nie net 'n gedurige bedelary nie, maar daar's ook loof, prys en eerbetoon wat ons graag wil uitspreek. En dit stam uit ons dankbaarheid dat ons mag wees, durf wees. Dis dit wat die baanbrekers oral ondervind het. Ook by ons was dit so. Of sulke gevoelens nog daar is? Ek wens dit seer. Dankie vir jou hupstootjie wat my laat dink. GvT
-
Kiekies
....soos wat 25 Desember ook geword het. Ons het nou besluit om 23 November ons Christusfees te maak elke jaar.
-
Ano
23 November.... hou daarvan dat julle nie deur 'n kalender gebind word nie.
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Martha
Regtig baie interessant!