Huisie vol vrede
By haar huisie, in die Bosveld –
groei die mooiste spierwit roos,
wat haar elke dag herinner,
dat haar Skepper haar sal troos.
Langs die muurtjie, wieg Gesiggies –
soos hul knip-oog na die son,
klomp gekleurde vlinders fladder,
want haar Lente het gekom.
Op haar stoepie, in ’n blombak –
breek die eerste blare deur,
van ‘n pikswart seldsaam Lelie,
wat ook hemelwaarts opbeur.
In die oondjie, bak ’n broodjie –
en die suurdeeg vul die sfeer,
want haar ingewande grom nou,
nooit gaan slaap sy honger weer.
Onder bome, in die koelte –
koggel Bloukop vir sy vrou,
en die Tortel vra sy maatjie,
of sy dalk met hom sal trou.
Evelyn van der Merwe
Ek skryf om leeg te word van wêreldse struikelblokke en voller te word met die talent wat my Skepper aan my toevertrou het. So glo ek dat mens tree vir tree en woord vir woord eendag weer oorwinning sal behaal.
6 Kommentare
-
-
Evelyn van der Merwe
Dankie vir jou wandel deur my blad.
-
-
Viooltjie
Dis sommer baie pragtig. Goeie rym en ritme :-)
-
Evelyn van der Merwe
Dankie vir die goue woorde.
-
-
neels claasen
pragtige werk Evelyn. Jou pragtalent kom sterk na vore hier
-
Evelyn van der Merwe
Ai jy laat my soos 'n Langenhoven voel. Dankie baie.
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
Louie
Lekker saam lees gedig net soos jy dit kan doen