vir
Gedigte
Amber tot Skarlaken
Amber die lig
deur die vog
in my glas
wat warm
afgly
in my keel
maar verkleur
tot skarlaken
en karmoesynrooi
waar dit
weer uit
my arm
uit vloei
Die son
sit al hoog
maar die
skemer
is sterk
en die glas
word al
swaarder
al loop dit
nou leeg
en my
brilglase dof…
gelate
die moegheid
my kop sak
vooroor
en die amber
verdwyn
al wat
oorbly
die drup
en skarlaken
se rooi
bring
die
nag…..
© 24-05-2011 Anton Bosch
4 Kommentare
-
-
Woordsmous
Dankie See-Jay!
-
-
VlooiBoynton
uitstaande
-
Woordsmous
Baie dankie Vlooitjie
-
Maak 'n opvolg-bydrae
Jy moet aangemeld wees om 'n kommentaar te plaas.
See-Jay-El
Dit is briljant!