Spêktakoeler Proposal

Elke pot kry ʼn deksel, maar die dag as pispot ʼn oor kry, en díé sit nog skeef boonop …
So was dit, toe Bella van Breda vir Boesman Bronkors vasdruk tussen die mopanies op haar pa se plaas en sê: “Jy gaan my te vra om te trou en dit gaan special wees. Dit gaan spêktakoeler wees! Jy gaan propose as die klok twaalfuur slaan vir die nuwe jaar tydens die Oujaarsdiens en ek gaan ‘Ja’ sê net soos die nuwe jaar aanbreek. Ek sal met Dominee reël. Ons trou veertien Februarie op Valintines Day.”
“Ja my Duifie” het Boesman net betyds uitgekry voor Bella hom op sy rug gegooi en hom behóórlik vasgedruk het daar tussen die mopanies.
Bella is ʼn formidabele stuk vlees, meer ʼn kerktoring bell as ʼn Italiese Bella Donna en Boesman, ja wel, hy is soos Jan F. Cilliers se osse – geduldig, gedienstig en gedwee.
Dominee Grove het ongemaklik rondgeskuif toe Bella haar die dag kom sitmaak in sy studeerkamer en haar versoek rig. Bella is die enigste dogter van Koos en Bettie Schoeman. Korreksie – enigste en tot-in-die-afgrond-in-bederfde-dogter van skatryk, stinkryk, baas-van-die-distrik Koos Schoeman. Koos mag die hoof van sy huis wees, maar Bettie is die nek wat daai hoof draai net waar sy hom wil hê. Ou Bont Hans het eendag dronk in die kroeg gesê: “Ou Koos en Bettie het ʼn goeie verstandhouding, sy het die verstand en hy die houding.” Net die volgende week is Bont Hans gefire want Piet Steyn van Steyn Stene, by wie Bont Hans al vir vier-en-twintig-jaar gewerk het, se vrou en Bettie is boesem vriendinne. Dominee Grove was behoorlik tussen die spreekwoordelike duiwel en die baie diep en pikswart, stiknag donker see.
Hy het probeer verduidelik dat die Oujaarsdiens nie eintlik die geskikte plek vir so iets is nie en voorgestel hulle doen dit by die jaarlikse Oujaarsbal. Maar Bella hou voet by stuk, dit móét in die kerk gebeur: “Come hell or high waters.”
Dominee Grove het na drie weke en twee dringende kerkraadsvergaderinge bes gegee. Koos en Bessie wil vir Bella happy maak en dit sal vir Bella ekstaties happy maak as Boesman om twaalfuur tydens die Oujaarsdiens propose. Die kerkraad het met Koos onderhandel vir ʼn skenking om die kerk en die pastorie binne en buite te laat uitverf, en toe vir Dominee aangemoedig, om ter wille van die liefde, vrede en harmonie vir Boesman ʼn spreekbeurt te gee.
So ooreengekom, so gedaan.
Snorre Jordaan, die koster, het later loop en vertel dat hy vir almal gewaarsku het toe die eerste klomp duiwe afgelewer is: “Ek het hulle gewaarsku dat party mense meer geld as gesonde verstand het, en Koos en sy vrouens het nie brieke nie.”
“Ag jy kon praat soveel jy wou daar was gʼn keer aan die ding nie. Die kerkraad wou die kerk en pastorie geverwe kry, Bella wou gepropose worre en almal het tog geweet die spul Schoemans is simpel gebore en boepens grootgemaak, daars nie pille vir dit nie.” het Sofie Vermaak hom afgejak toe Snorre weer begin met : “Ek het julle gewaarsku!”
Ewenwel. So teen tienuur die oggend van die laaste dag van die jaar daag Koos se mense met ʼn trok by die kerk op. Dit lyk of iemand daar sy intrek wil neem soos die ding gelaai is met bokse en goed. Toe hulle so teen seweuur die aand daar wegry het Oom Snorre en Dominee Grove dit gewaag om te gaan kyk wat is oor van die kerk.
“My gits Dominee, hulle was heeldag hier doenig maar ek kan nou nie eintlik sien wat is gedoen nie.” het Snorre teleurgesteld gesê toe hy die kerk onder oë neem. Buiten vir die pragtige ruiker voor in die kerk was dit same old, same old.
Dis eers toe Dominee antwoord: “Ek slaan my oë op na die plafon … ons gaan baie hulp nodig hê Broer” wat Oom Snorre die vrug van die hele dag se arbeid in aanskoue neem.
Daar het ʼn tros bokse aan die plafon gehang, elk met ʼn toutjie wat gelei is na die muur. Later die aand sou die doel daarvan meer duidelik word. Die bokse het beweeg en mens kon die geskarrel van klein pootjies duidelik hoor.
“Ek hoop nie dis rotte nie” het Dominee gefluister.
“Nee, Dominee, dis duiwe. Spierwitte duiwe.” het Oom Snorre terug gefluister. “Dit sal nou nie doen om die spul opgewerk te kry nie. Netnou tuimel die dose na benede en hoe kry ons dan al die bloed en vere en gemors skoon voor die diens?” het hy bang voortgegaan.
“Mevrou het gevra vir Dulux verf wat mens maklik kan was en sy wil self elke kamer se kleur kies.” het Dominee Grove gesê, omgedraai en koers gekies kerkkantoor toe.
Teen tienuur was die kerk reeds stampvol, want teen die tyd het die hele kontrei geweet van die groot proposal surprise wat Boesman vir Bella het, daarvan het Bella en haar ma seker gemaak.
Teen half-elf was al die staanplek ook vol en die hoof-ouderling het opgemerk hulle moes toegangsgeld gevra het: “Maak seker julle loop by elkeen vanaand om met die kollektesakkie, staan sommer by die deure van meet af, gʼn een gaan uit voor hy nie iets ingegooi het nie.” het hy die Diakens gemaan.
Kwart voor elf daag Boesman met sy vriend Vaatjie op. Die voorste bank was vir hom en die Schoemans gereserveer. Soos hy die paadjie afstap en elke mens volstruisnekrek om hom te sien, kom die mense agter hy lyk nie soos ʼn voornemende bruidegom nie: “Ag sjame, hy lyk soos ʼn bees wat ter slagting gelei word” het Wilna Marais die man raak beskryf en almal binne hoorafstand het in simpatie hul koppe geskud.
Skaars het hy sy sit gekry of Koos, Bessie en Bella kom ingestap. As Bella se ore nie daar was nie, was haar glimlag reg rondom haar kop. Dis hoe sy haar dit nog altyd voorgestel het … ʼn kerk propvol mense … en haar ridder op sy knieë wat vra om haar hand.
“Wat op dees aarde het sy aan?” vra Poppie Kotze.
“Fok weet” antwoord Gert haar man: “Maar dis bliksems lelik”
“Gert! Gedra jou! Jy’s in die kerk my donner!” spreek oom Jan sy seun ergerlik aan.
“Dis ʼn Van der Fleur uitrusting” prewel Sannie de Lange in ekstase, sy droom al haar lewe lank oor ʼn Van der Fleur skepping.
“Van der Fleur of te not, dit doen niks vir haar figuur nie.” snuif Mrs Johnston, die Burgemeester se vrou en trek haar rooi lippe op plooi.
Dominee Grove het met ʼn frons en dun lippe die preekstoel bestyg , dit was duidelik dat hy glad nie ingenome is met wat hier aan die gang is nie. Mevrou Dominee het die eksotiese name van kleure op haar tong rondgespoel … purper, aqua blue, granaat rooi ….
Die orrel het begin speel en die bokse het gevaarlik begin rondswaai. Die geklap van vlerke en gekoer van duiwe was duidelik hoorbaar en mense het benoud opgekyk. Dominee Grove se lippe het dunner getrek en Mevrou het haar foon uitgehaal en op Dulux se webwerf na kleurskemas begin kyk. Boesman het gelyk of hy nou net uit die stort geklim het soos die sweet hom in strale afloop en Bella het trots vir almal wat haar oog vang geglimlag. Oom Snorre het in die konsistorie ingeglip en die ambulansdiens op speed dail gesit en ʼn glasie nagmaalwyn afgesluk.
ʼn Minuut voor twaalf sê Dominee Grove “Amen” en daar daal ʼn groot afwagtende stilte oor die kerk. Almal se oë is op Boesman wat kop onderstebo mismoedig na sy voete sit en kyk. Net toe almal begin dink daar is fout, dreun die eerste note van Steve se Pampoen oor die luidsprekers: “Sing, sing jou woorde teen my vas … Bring jou hele lewe in ‘n tas”. Terselfdertyd bars die konsistorie se deur oop en ʼn regte egte lewendige Cupid kom dansend die kerk binne.
Cupid is Tokkie, Bella se boesemvriendin, se elfjarige nefie. Op sy rug is daar egte gansveervlerke vasgemaak met wit bande oor sy bors. In sy hand hou hy ʼn oulike goue bogie met ʼn bloedrooi pyl. Op sy kop is daar ʼn goue kroontjie … en dit is al.
“Die kind is poedelnakend kaal” kry Mrs Johnson dit geskok uit.
Op die maat van Pampoen dans kaalgat Cupid op Boesman af. Dominee Grove gaan sit agter die preekstoel waar niemand hom kan sien nie en waar hy ook nie die ontheiliging van die kerk kan aanskou nie. Hy dink hy moet eerder Koos se geld vir die weeshuis gee, mens kan nie jou siel so verkoop nie. Mevrou Dominee kyk op en dink dat goud dalk nie sleg in die sitkamer sal lyk nie, goud soos Cupid se bogie en kroon. Bella straal, en Boesman se kop sak laer.
Snorre duik terug in die konsistorie en sukkel nie met ʼn glasie nie, hy vat sommer slukke so uit die bottel.
Mense begin lag en jonges ruk selfone uit: “Hierdie ding gaan groot wees op social media. So groot soos Marelize” verseker Hannes sy vriende en klim op die kerkbank om seker te maak hy vang elke detail.
Cupid dans en alles wikkel en skud tot hy vir Bella aan die een hand en Boesman aan die ander hand het en na vore lei.
“Dis bliksems onsedelik. A Nee A! Gaan trek vir daai kind klere aan, hier is vrouens en dogters in die kerk” bulder Pa Jan woedend. Maar niemand slaan ag op hom nie. Hulle vergaap hulle aan die spul.
Intussen het Boesman sy proposal gefluister want die mikrofoon was nie aangeskakel nie. Die man van die klank druk en skuif knoppies, en die volgende oomblik bulder Bella se “Ja” deur die kerk. Die duiwe is histeries en toe die mense die toutjies trek wat die bokse bo oopmaak, daal daar meer as net duiwe en confetti na benede.
“Dis nou letterlik en figuurlik ʼn groot kakspul” lag Gert terwyl Poppie haar handsak oor haar kop hou.
Dis chaos. Party soek skuiling onder die kerkbanke, ander bestorm die kerkdeure om weg te kom van die verskrikte duiwe en hul uitgestresde mage.
Petrus van der Poel, wat in sy hele lewe nog nooit wakker was tydens ʼn diens nie, skrik wakker … dink dis die oordeelsdag en sak net daar in mekaar. Snorre druk speed dail en laat kom die ambulans.
Die dorp het vir weke gegons oor die spêktakoeler proposal van Boesman, net soos Bella dit wou hê. Dominee Grove het vroegtydig verlof ingesit vir die week van die veertiende Februarie: “Om de dood trou ek nie daai twee nie.” het hy sy voet neergesit en geen beloftes van bonusse of ʼn vakansie oorsee kon hom roer nie.
Die proposal het groot opslae gemaak op sosiale media en ʼn bekende dagblad het baie geld betaal vir die eksklusiewe regte om die troue by te woon.
Die oggend van die troue het Tannie Engela in die salon dit raak gevat: “My darlings, as die proposal die voorgereg was, kan ek nie wag vir die hoofgereg nie.” Die dames het almal instemmend kop geskud.
Skeel Sara, oujongnooi van die dorp, het hoopvol opgemerk: “Ek hoop Bella huur díé keer ʼn man om Cupid te wees. Ek meen te sê as mens iets doen, doen dit ordentlik. Ek sit after all nie hier en spandeer ʼn klein fortuin om my hare te en doen en naels te cutex nie vir daai twee simpel mense nie.”

Hierdie is gedeeltelik waar … stroes bobs … die deel van die elfjarige Cupid … tydens ‘n huweliksbevestiging …

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag