Twyfel

O, wat ‘n doring
in my vlees
om al een te wees
wat blykbaar twyfel

Wonderskoon
die droom
om nes die mensdom
om my, perfek te troon

Ek stap alleen
my hindernisbaan
van lewensbestaan
met vlaktes om my heen

Gevul met doringtakke
vol trane, twyfel en pyn
terwyl ek wag vir sonlig
om op my te skyn