Lewensreis (Silwer) 200 woorde

My lewensbootjie het bly stroomaf vaar, al probeer ek my lewe lank juis om stroomop te swem. Met die jare het ek rustiger geraak, die spane verloor waarmee ek my moeg roei om kop bo water te probeer hou. Saam met die vloei begin skommel, my nie meer laat ontstel wanneer versperrings of versnellings my vredige gang sloer of selfs tot stilstand ruk nie. Na vele verdrinkings het ek uiteindelik leer water trap en krag gekry van Bo om te rus op ‘n veilig plato.
Die genot van kleinkinders het my aandag opgeëis, my fokus verskuif van sintuiglik na droomtuiglik. Nou vaar ek daagliks saam met hulle na die mooiste en vrolikste droomplekke. Fantaseer, speel, plas en baljaar. Ons verken die heelal en die ganse skepping op verbeeldingsvlugte in ons daaglikse vreugdesvaart.
Maar voor my hang die onbewustelike bewusmaker wat een of ander tyd (gelukkig weet ek nie wanneer nie) my gang sal stuit. Wanneer hierdie gordyn finaal eendag oor my lewensvaart sak, sal daar applous wees, dalk uitroepe van encore wat met doodse stilte begroet sal word, dalk ‘n traan of twee. Daardie dag, wanneer ek deurgelaat word om my ewige tuiste met sielerus te betree.

©Driekie Grobler

Rapporteer inhoud

• Issue: *
  Kopiereg inbreuk vuil taal Ongeldige Inhoud
• Your Name: *
  
• Your Email: *
  

• Details: *
  

Handig verslag