kinders speel
pop droog maak
saam boomklim paaie bou
stadig raak plesier
werk wat leë
kompetisie raak
een is goed
waarde is egter
swaarder in ń groep
al aan die eenkant
stoot ons winkeltrollies half vol
na die betaalpunt
ń bondel jammergat
in vlenter mode klere
voor volgende deur
waar eienaar geïrriteerd
lag en deur
toe klap
sag eierkelk my gedagtes heen
daar waar die rus na waters lei
waar geen traan dit meer kan keer
soos ‘n waterval strompel na onder
met die hoop dat waters sal val
daar waar mens en dier
die hongerpyne nie kan keer
oorvloedig smeek ons U weë
tastend voel ons die droë aardkors
die donker tye sugtend…
Ek is enkeling,
uitgestoot –
velore – verdwaal
iewers tussen nêrens en niks,
naamloos
in ‘n wêreld
vol haat.
Diep en donker
weggesink –
val daar ‘n enkele blaar
op ‘n houtkis,
geen blom
geen traan,
ek is –
persona non grata
in ‘n wêreld vol pyn.
Ek
is
…
moeg en afgemat
sit hy met sy bondeltjie op sy rug
tuur die verte in
die alleenheid is besig om hom te vang
rus hy op sy kierie
want niemand ken hierdie bielie
want met stof is sy skoene verweer
en sy baard sonder skeer
diep is sy verlange
na ‘n lekker bord kos
is dit verlore uit…
Dit is die jaar 2061. Dis Juliemaand. Bongi Khumalo sit op ‘n lendelam stoel in die son voor sy ma se huis.
Die blomme van haar begrafnis is verlep en haar foto is tussen twee bakstene gemaakstaan op die kombuistafel.
Hy leun op sy kierie en ‘n traan uit sy…
