Sosiaal oorlede
Asof die mensdom jou konsuis soos ‘n brandsiekbrak verjaag ontkoppel jy – *(a)sosiaal; sinies, word niks en niemand ontsien nie illogies en onstabiel glo jy ad nauseam, dat almal behálwe jy, twissiek, onsimpatiek en aandadig aan jou laaghartigheid is. *Asosiaal: Grenslynpersoonlikheidsversteuring of GPV
WAT KYK JY?
WAT KYK JY? Wat kyk jy? Jy sleepvoet nuuskierig verby en verrek skaamteloos jou skilpadnekkie soos jy saamkyk en, nes talle ander, vermy om te stop. Jy sê dis nie jou plek nie. Waarna kyk jy? ’n Geruislose geraas en vreemde woeling, gestamp en gestoot … gedempte gil. Ongemaklik trap-trap jy uit voeling – dis […]
Wanneer hartseer ‘n gewoonte word.
(Woordtelling 1504) Ons koppel gewoontes gewoonlik aan iets soos om altyd in ʼn spesifieke stoel te sit, op dieselfde kant van die bed te slaap, jou koffie links om te roer, om jou tande voor of na ete te borsel. Selfs irriterende gewoontes soos die byt van naels, of om nie te kan praat sonder […]
die diepte van vrede (SILWER)
die diepte van vrede as vrygekoopte kind van Hom het ons vrede op grond van Sy genade hoekom sukkel ons dan so om in, deur en met vrede te leef? so asof vrede vir ons weghardloop met onrus en geweld van wêreld so boos –word ons bombardeer kan dit dalk wees dat ons vergeet wat […]
Bedorwenheid
Bedorwenheid As ‘n blom té veel son té veel water té veel kompos kry en té lank aan eie wil en genade oorgelaat word verrot die stam verlep die blare en knak die kroon word dít wat volmaak gevorm is deur Skepperhand bedoel is om ‘n aangename geur te versprei om met skoonheid te pronk […]
EK VERLOOR
EK VERLOOR (Brons afdeling) Wanneer niks wat ek was meer is wat ek dink nie en dit wat ek dink net nooit meer reg klink nie wanneer frases en woorde eens melodieë was maar nou afkolk in spirale van sin(ne)lose verhale en ek kop verloor dat die trane rol en niemand besef ek raak innerlik […]
Eb en vloed van Twyfel en Vertroue
Ék sal ʼn sperstreep op jou verlate strand met die opdrifsels van jou dol brein lyn, en daar waar jou branders se borrels bars, sal jou laagwater soos sku see weer kwyn! Maar in my maanlig se skaam kristalbal, sal ek met swaartekrag tóg weer gedy, om met selfvertroue oor jou streep te spoeg en […]
Skarrelkind
Skarrelkind My oë traan van die snerpende koue, my ore pyn en my tande klap opmekaar. Nog net twee karre het verby gekom, asseblief Here bid ek, ek kan nie meer die koue vat nie. Dankie tog, die robot slaan oor na rooi. Ek hardloop na die voorste kar maar die vensters is toe. Nou […]
Exodus van ‘n stadskind (goud)
hoeveel keer moes jy jouself verskeur dapper stapper stadskind? vir die omkeer voor die verweer voor fakkels van vergeet in die verdowende rinnewasie … bemors is jou stad en besoedel jou hart van swetswonde tussen die gejaag en letsels van ‘n tong wat skuur aan uitgedroogte lippe- want jou dorstigheid jou sielloosheid is die rotte […]
HOE LANK (goud)
Hoe lank sal dit vat om gedagtes te ontbind sodat ek net weer die mens binne my kan vind want my wag het lankal die lewe ingeskiet terwyl ek toekyk hoe spore orals vergaan in die wind. © 7/2022 Caren Kearley FB: Nimfoleptiese Woorde
