Ek Afrika

deur ‘n (on)begeerlike landskap
wat trillend vibreer;
ritmies en dorstig
diep in jou hart kruip
soos sonstrale se lag
wat salig oor jou spoel
jou wese kan
stom klop met sy hart se skop
ék Afrika
jy my Elysium
op díé oop klip van Tafelberg
vou ons nou ons hande saam
voor hierdie hemelsmaal
van ons vir altyd vergaan:

“Seën ons Vader
hier waar ons in Afrika vergader
ons land van kleure en klank,
bedek ons met U vrede en liefde
want U genade alleen
het nóú ons meer nodig
as brood of water.”